دوم‌ فناوری اطلاعات
حجم و گستره بازار بیمه به‌گونه‌ای است که انجام عملیات بیمه‌گری صرفا با سیستم‌های متکی به فناوری اطلاعات میسر است. هرچه فناوری سیستم‌های بیمه‌گر، بالاتر باشد احتمال موفقیت آن بیشتر خواهد بود. سرعت، پایداری، دسترسی، گستردگی، یکپارچگی، جامعیت و هوشمندی سیستم‌های اطلاعاتی شرکت‌های بیمه عامل اصلی موفقیت آنها است. فناوری پیشرفته اطلاعات فرآیند عملیات را بهینه و منظم کرده و هزینه‌های شرکت را کاهش می‌دهد. تصمیم‌گیری کارشناسان و مدیران را بهبود بخشیده و مشتریان را جذب و به شرکت وفادار و از تقلب جلوگیری می‌کند.

سوم‌ سرمایه
 شغل شرکت بیمه، قبول و نگهداری ریسک و تضمین پرداخت خسارت است. پرداخت خسارت از محل ذخایر حق بیمه و به پشتوانه سرمایه شرکت انجام می‌شود. همواره امکان دارد که خسارت پیش‌بینی نشده‌ای به بیمه‌شدگان وارد شده و ذخیره حق بیمه کفایت جبران خسارت را نکند؛ بنابراین سرمایه شرکت که پشتوانه پرداخت خسارت است باید به میزان کافی باشد تا حقوق بیمه‌گذاران از محل آن ادا شود. هرچه سرمایه شرکت‌ها بالاتر باشد توانگری آنها برای قبول ریسک و صدور بیمه‌نامه بیشتر خواهد بود. اصول جهانی بیمه‌گری ایجاب می‌کند که پورتفوی سهم نگهداری شرکت بیشتر از سه برابر سرمایه پرداخت شده آن نباشد، بنابراین سرمایه شرکت تعیین‌کننده سهم شرکت از بازار بیمه است. ازطرف دیگر سرمایه بالا مشتریان و بیمه‌نامه‌های بهتر بازار را جذب می‌کند و بیمه‌نامه نامرغوب نصیب شرکت‌های کوچک‌تر می‌شود که خطر بیشتری برای آنها ایجاد می‌کند.